Ik weet wat ze onder opknappen verstaan, voortaan
ze hebben het met ons park gedaan.
Park de Twee Heuvels is een verscholen pareltje op Zuid. Niet veel mensen kennen het, maar het is voor Rotterdamse begrippen een uniek park. De gemeente heeft grootse plannen met deze strook groen ter grootte van een ruim bemeten postzegel. Volgens de gemeente moet het park beter benut worden, er moeten meer bezoekers komen. Daarom gaan tal van bomen gekapt worden, daarom gaan huizen gebouwd worden in wat nu park is.
Er is bewonersparticipatie geweest, toch zeker op een paar avonden, tegelijk met andere onderwerpen. Als er iets is wat bewoners hebben gezegd dan is het dat zij de rust en de stilte in het park enorm waarderen en dat dat zo moet blijven. De gebiedscommissie adviseert geen huizen te bouwen. De gemeente weet beter, er komen toch woningen.
Participatie in het park? Ja, volop nu. Bewoners saboteren de plannen waar ze kunnen, halen landmeterpaaltjes weg waar dat mogelijk is en liggen zoveel mogelijk dwars. Geef ze eens ongelijk. Maar het is triest dat betrokken burgers het vertrouwen in participatie zodanig verliezen dat ze geen andere weg zien dan burgerlijke ongehoorzaamheid. Het is triest dat een uniek Rotterdams park slachtoffer gaat worden van rendementsdenken.
De waarde van het park ligt niet in het aantal mensen dat er komt. De waarde ligt ook niet in de grondprijs waar een projectontwikkelaar dure woningen kan neerzetten. De waarde is niet uit te drukken in economische begrippen en in cijfers. De waarde ligt in een fraai stuk natuur in IJsselmonde, een oase van stilte in een hectische stad. Dát staat nu op het spel.
Gerelateerde content