Op dit moment leven er naar schatting 40.000 mensen een schaduwbestaan in Nederland. Deze mensen wonen in Nederland, maar hebben wegens diverse omstandigheden niet de juiste papieren, zoals een paspoort, identiteitsbewijs of geboortebewijs. Daardoor kunnen zij om verschillende redenen niet terug naar hun land van herkomst of een ander land en leven ze vaak al decennia een schaduwbestaan in Nederland. Zonder de juiste papieren belanden zij tussen het wal en het schip. Zonder identificatie zijn veel zaken complex of onmogelijk. Denk aan het hebben van een woonplek, kunnen studeren of werken, het openen van een bankrekening, reizen met het OV en toegang tot medische zorg. Ongedocumenteerde mensen leven permanent een onzekere toekomst; een nachtmerrie waar maar geen einde aan komt.

Voor ons is het hebben van een geldig identiteitsbewijs een vanzelfsprekendheid. Een leven zonder geldige papieren is onmogelijk en stressvol, omdat alle stappen in onze maatschappij daarmee samenhangen. De vierdelige documentaireserie “Leven in Limbo” geeft een goed en ingrijpend beeld over wie deze mensen zijn, die zonder geldige papieren proberen hun bestaan in Nederland vorm te geven. Het laat de realiteit van hun leven zien. Wij raden iedereen die dat nog niet gedaan heeft, deze serie te bekijken.

DREAMERS EN OUDEREN

Het gaat hier om een brede groep mensen, van ouderen (55+), ouders met kinderen tot aan jongeren die hier heel graag willen meedoen in onze maatschappij, zoals werken en studeren. Mensen die hier al zijn en op vele vlakken een bijdrage kunnen en willen leveren, maar simpelweg niet mogen. Binnen deze groep bevinden zich twee groepen die in het bijzonder onze aandacht verdienen.

Nederlandse Dreamers zijn ongedocumenteerde kinderen en jongvolwassenen, tot 27 jaar, die het grootste deel van hun vormingsfase, en soms al hun hele leven in Nederland wonen, de taal vloeiend spreken, hier vrienden hebben en hier dus al geworteld zijn. Deze jongeren vallen na hun achttiende in een administratief gat waarbij elke kans op studie of baan verloren gaat en waar maar moeilijk uit te komen is. En dat terwijl ze heel graag door willen met hun leven.

Bij de ouderen, gaat het om mensen die 55+ zijn, medisch kwetsbaar en vaak al langer dan 15 of soms 20 jaar in Nederland zijn. Zij hebben dringend behoefte aan goede zorg en rust en voor deze groep mensen bestaan op de korte termijn geen juridische perspectieven of terugkeermogelijkheden. Ze zitten vast

DUURZAAM PERSPECTIEF

Als gemeenteraadsleden zien wij dat de landelijke politieke aandacht voor ongedocumenteerde mensen ontbreekt. Wij vinden dan ook dat er alles aan gedaan moet worden om deze ongedocumenteerde mensen hun stem te doen laten horen. Zodat ook zij een volwaardig en menswaardig leven kunnen leiden. Wij vinden dat het tijd is voor het nemen van politieke verantwoordelijkheid en erkenning dat deze mensen er zijn. Dit kunnen wij niet alleen.

Het is daarom tijd om ook landelijk op politiek en bestuurlijk niveau stappen te zetten om tot duurzame oplossingen te komen voor deze groep mensen, die sociaal, economisch en cultureel kunnen bijdragen aan onze maatschappij.

Wij vragen het Rijk:

  • Erken het bestaan van ongedocumenteerde mensen in Nederland die niet weg kunnen en hier vaak al jarenlang zijn.
  • Ga in gesprek met betrokken maatschappelijke organisaties die kennis en kunde hebben op het terrein van ongedocumenteerde mensen in Nederland en ga aan de slag met het realiseren van duurzame juridische oplossingen voor deze groep mensen.
  • Geef duurzaam perspectief aan de ‘Dreamers’, want zij willen graag een waardevolle bijdrage leveren aan Nederland. Onder hen zit veel talent en onbenut potentieel en dat is zonde. Wij vragen het Rijk om in gesprek te gaan met onderwijsinstellingen, maatschappelijke organisaties en de kinderombudsman en ervoor te zorgen dat er een landelijk onderwijscovenant wordt opgesteld die deze jongeren kan laten studeren en in Nederland aan het werk kan brengen.
  • Volg het voorbeeld op van Zurich en New York en voorzie in een stadskaart waarmee mensen zonder de juiste papieren zich kunnen identificeren en waarmee ze toegang hebben tot basisrechten zoals veiligheid, medische zorg, dagbestedingen en het OV. Een stadskaart vervangt niet een juridische verblijfstitel. Wel kan hier bijvoorbeeld mee worden voorkomen dat mensen onnodig in vreemdelingendetentie moeten door gebrek aan documentatie en dat ze daarna weer door dezelfde reden onder de radar verdwijnen omdat ze niet uitgezet kunnen worden.
  • Voorzie in rusthuizen waar die groep ouderen, die al langer dan 15 of 20 jaar in Nederland zijn en nergens heen kunnen passende opvang en begeleiding kunnen krijgen. Doe dit zodat deze mensen waardig ouder kunnen worden.

Narsingh Balwantsingh (PvdA Rotterdam), Linda Bode (Volt Utrecht), Juliet Broersen (Volt Amsterdam), Hera Butt (GroenLinks Den Haag), Theo Coskun (SP Rotterdam), Melody Deldjou Fard (GroenLinks Utrecht), Imane Elfilali (Volt Rotterdam), Itay Garmy (Volt Amsterdam), Rik van der Graaf (ChristenUnie Utrecht), Tim Kind (Volt Rotterdam), Judith Klokkenburg (ChristenUnie Den Haag), Ruud Maas (Volt Utrecht), Charlotte Passier (Volt Utrecht), Sabrina van de Peppel (PvdD Rotterdam), Sarah Reitema (PvdA Rotterdam), René Segers-Hoogendoorn (CDA Rotterdam), Kris van de Veen (GroenLinks Amsterdam), Larissa Vlieger (GroenLinks Rotterdam), Tjalling Vonk (ChristenUnie Rotterdam).